Nieuws

Je kunnen uiten, kunnen zeggen wat er speelt voor je, woorden kunnen geven aan je grenzen: het is zo’n belangrijke vaardigheid. Er zitten ontzettend veel spieren in je hals, kaak en mond gebied, die dat fysiek mogelijk maken. Wist je dat als er spanning op deze spieren zit, het een stuk lastiger is om je te kunnen uitspreken? En dat als je ontspanning kunt brengen in dit deel van je lichaam, dat dat gemakkelijker wordt?

Binnen de cranio sacraal therapie is er een manier om ontspanning in dit gebied op een hele zachte, vriendelijke manier te laten ontstaan. Dit wordt ‘avenue of expression’ genoemd.

Over enkele maanden doe ik examen voor het eerste jaar van de opleiding cranio sacraal therapie bij Upledger. Onderdeel van het examen is het kunnen aantonen dat ik ‘avenue of expression’ in de vingers heb. Daarom ben ik op zoek naar mensen bij wie ik dit mag oefenen en verfijnen.

Ben jij iemand die:

• vaak last heeft van een kriebelhoest?
• of een heel gevoelige of schorre stem heeft?
• of vaak een heel droge mond heeft of die heel vaak moet slikken?
• of bij emotionele spanningen een brok in je keel voelt?
• of lang een beugel heeft gehad?
• of je kaken klemt, of knarst, als je gespannen bent of snachts?

Dan wil ik je graag het volgende aanbod doen:

• 2 a 3 proefbehandelingen van circa 1 uur
• in mijn praktijk op Jean Monnetpark 19 te Apeldoorn
• dag en tijdstip samen af te stemmen
• tegen een bijdrage van € 30,- per keer

Heb je interesse, dan hoor ik dat graag! Stuur me een whatsapp bericht of bel me, dan kunnen we de details doornemen en kan ik eventuele vragen beantwoorden. Ik hoop van je te horen!

(Ps: stuur deze informatie gerust door als je iemand anders weet die misschien geïnteresseerd is)

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Het is oktober. Niet mijn favoriete maand. In 1996 verloor ik op de laatste dag van oktober mijn lieve pap. Op 48 jarige leeftijd, na anderhalf jaar ziekte. Ieder jaar weer moet ik mezelf oktober doorworstelen. Niet dat ik iedere dag moet huilen hoor. Maar de melancholie komt als vanzelf. Het laagje ‘verlies’ wat ik proef. De herfstkleuren en paddenstoelen, waar hij altijd zo van genoot. Het vooruitzicht van de donkere wintermaanden. Zwaarte, somberheid, neerslachtigheid, mijn oktobermaand zit er vol mee.

Mijn pap was een kanjer. Ik zie, ik voel hoeveel ik van hem geleerd heb. Hij heeft als vader, als persoon, als ondernemer veel invloed op mijn leven. Maar ook zijn overlijden. Het besef, dat onze tijd hier op aarde soms maar kort is. Dat je van iedere dag mag genieten. Maar het gemis doet pijn, ook nu nog. Ik zou er heel wat voor over hebben om nog eens een dag met hem op te trekken, te vragen hoe hij tegen zaken aankijkt, te kunnen zeggen dat ik van hem hou.

Ik was 23 toen hij overleed. Best heel jong, voor zo’n groot verlies. Te jong om te weten hoe ik om kon gaan met mijn rouwende moeder, zus en broer. Hoe ik om kon gaan met vragen of pijnlijke opmerkingen uit mijn omgeving. Zo jong dat mijn vriendenkring ook geen idee had hoe mij daarin te steunen. Maar dan ook weer zo oud dat ik dacht dat ik dat alleen moest en kon verwerken en dat ik geen hulp daarin zocht of wilde.

De (emotionele) gevolgen van het verliezen van een ouder op jonge leeftijd worden bijna altijd onderschat. Door de omgeving, maar vaker nog door de jongere zelf. Klachten die later in het leven ontstaan worden door de jongere bijna nooit gekoppeld aan het verliezen van de ouder. Toch zie ik in mijn praktijk (te Apeldoorn) veel mensen die op jonge leeftijd een ouder verloren zijn. En heel vaak ontdekken we samen dat er door die belangrijke gebeurtenis in hun leven een ‘copingsmechanisme’ is ontstaan dat ze later op breekt. Bijvoorbeeld heel hard werken, altijd maar bezig blijven, verantwoordelijkheid naar je toetrekken, problemen voor een ander willen oplossen. Copingsmechanismen die destijds bijzonder nuttig waren om staande te blijven, maar die nu inmiddels het probleem zijn geworden.

Dat was bij mij in ieder geval zeker het geval. Het heeft me jaren gekost om daarnaar te kunnen kijken en daarin mild voor mezelf te worden. Het lukt me steeds beter. En toch ontdek ik iedere oktober nog weer een nieuw stukje van mezelf, van hoe het me gevormd heeft, wat ik mag loslaten. Want een ouder loslaten, dat kan niet ineens, dat doe je ieder jaar een beetje.

Heb jij op jonge leeftijd een ouder verloren? En wil je onderzoeken of je overlevingsstrategieën van destijds je wellicht nu in de weg zitten? Ik nodig je van harte uit om contact met me op te nemen.

Kijk mij blij zijn met een stukje papier! Maar meer nog met 4 intensieve, interestante en leerzame lesdagen over het leren releasen van onverwerkte emoties uit je lichaam.

Als een ervaring in je leven enorme impact heeft, dan slaat de spanning van die emotie(s) zich op in je lijf, er ontstaat lokaal een verkramping. Dit gebeurt ook als iets (wellicht) een minder grote impact heeft, maar juist heel regelmatig voorkomt, zeker in je jeugd (bijvoorbeeld die boze blik als je voor je beurt spreekt). Kaken die verkrampt raken (knarsen, klemmen), een maag die supersnel van streek is, (vage) buikpijnklachten, spanning op de borst: dit kunnen allemaal uitingen zijn van opgeslagen spanning in het lijf. En hoe die er weer uit te krijgen, dat was het onderwerp van de lesdagen. De theorie interessant, het aan den lijve ervaren: magisch!

Wil je ook af van opgeslagen spanning in je lijf? Neem contact met me op!

Na een heerlijke zomerbreak ben ik vol energie weer aan het werk. Tijdens de zomer heb ik terug gekeken op het afgelopen jaar. Ik merk dat het een leerzaam jaar is geweest voor me, met veel groei en ontwikkeling, waardoor ik nu beter weet wie ik ben, als mens en als therapeut.

Begin van dit jaar startte ik met het verleggen van mijn focus meer richting coaching. Dat blijkt toch niet helemaal de richting te zijn die bij me past. Ik merk dat het ‘ontmoeten’ van iemand via mijn handen voor mij het beste werkt. En ik heb vele mooie ontmoetingen gehad dit jaar!

Ontmoeten, verbinding maken, prachtige gesprekken, echt contact: dat is echt het mooiste van
het werk wat ik mag doen. En het fijne is, het leidt vaak tot ontlading en ontspanning, waardoor
er ruimte komt voor iets anders, nl. heling en genezing!

In m’n praktijk ervaar ik dit onder andere bij mensen die jaren geleden een ongeluk of operatie
hebben gehad. Heel vaak blijft er een stuk emotie ‘vastgeplakt’ in het lichaam. En dat kan jaren
later problemen geven, terwijl het ongeluk of de operatie dan niet altijd in beeld meer is als
veroorzaker. Voor klantverhalen, zie Restklachten na ongeluk, Restklachten na operatie of volg me op mijn (zakelijke) facebookpagina.

Ben jij ook (weer) toe aan een mooie ontmoeting? Contact maken met iets dat aandacht nodig
heeft, zodat klachten kunnen afnemen? Graag ontmoet ik jou (weer)!

Maak je een afspraak in september, dan kost de sessie (van een uur) geen € 110,- maar € 85,-.
Plan je afspraak via SeptemberActie of stuur me een whatsapp bericht via 06-46062634.

Heel graag zie ik je in mijn praktijk!

Ik geloof in magie. Magie is overal, altijd. Alleen zien we het soms niet. Tijdens mijn vakantie ook weer een onverwacht magisch moment beleefd. Ik was in Amerika, bij oude vrienden op bezoek. We zitten met z’n allen rond de tafel, op de verranda. Met pizza van Pizzahut. Tja, Amerikaanser krijg je het niet 😉.

Op de pizzadoos zit een ‘friemeltje’. Ik denk er verder niets van, kan (zonder bril) ook niet zien wat het is. En dan beweegt het, het ‘friemeltje’ verplaatst zich. Hmmmmm. Toch maar even de bril opzetten. Maar het dingetje is zo klein, ik kan er nog niet veel van maken. Dan maar met een ‘truuk’: ik maak een foto met m’n telefoon en zoom in op de foto. (tip: doe het zelf ook even)

Wat er dan verschijnt is werkelijk magisch. Een prachtig insect in de meest waanzinnig mooie kleuren. Ik laat vol verwondering de foto aan de anderen zien. Die vervolgens denken dat ik ze voor de gek zit te houden. Niet dus!

Met enig zoekwerk (lang leve Google) komen we erachter dat het de ‘candy striped leafhopper’ is, een dwergcicade. En dat dat een van de meest voorkomende ‘leafhoppers’ is van de ongeveer 2500 (!!) leafhoppers in Noord Amerika. En geen van mijn Amerikaanse vrienden heeft hem eerder gezien.

En zo zie ik weer het bewijs: magie is overal, altijd. Als je er voor open staat, laat het zich zien!

Als je je werk fantastisch vind, dan neem je het gewoon mee op vakantie…. In 1991-1992 zat ik een schooljaar in Amerika. En ik zat bij zo’n fijn gezin, dat ik al vele malen ben terug geweest. En momenteel ben ik daar weer op bezoek. En zo kom je dan te kletsen over wat ik in het dagelijks leven doe. Meer en meer ben ik aan het werk met mensen die restklachten hebben na een ongeluk of operatie, soms al van vele jaren geleden. En dan blijkt dat ik zit te praten met iemand die in een ongeluk zijn been behoorlijk heeft verbrijzeld en die nu nog last heeft van zijn knie en regelmatig van zijn rug. En voor je het weet ben ik dan bezig met een behandeling 😁.

Diepe massage van de rug geeft al verlichting. Vervolgens cranio sacraal therapie op zijn been. Het lukt me om een groot deel van de opgeslagen spanning in het been eruit te krijgen. Zo fijn, als je het mooiste vak van de wereld mag doen en zooooo fijn als je ook op vakantie mensen kunt helpen!