Wat raast het leven soms. Of vaak. Het gaat maar door. In de waan van de dag…. Ook bij mij. Ik had het gisteren even moeilijk met wat nieuws dat ik kreeg. Gelukkig kon ik het direct delen, omdat ik met collega’s Bas en Geertje in een zoom-gesprek zat. De dag ging door, en zo schoof het naar de achtergrond. Toch wilde ik er nog even bij stil staan, bij dat gevoel. Vanmorgen, toen het net aan licht was maakte ik een wandeling in het bos. In stilte. Met mezelf en alle emoties die er waren. Met de vogeltjes die de dag verwelkomden. Zo fijn. Laat de dag maar beginnen (en de lente komen).
Reactie plaatsen
Reacties